Vooral mensen kijken is .p Capri een leuke lief Vhebberij. De eretribunes staan op de Piazza Umberto I en op het terras van Hotel Quisisana. De beau monde trekt daar voorbij Goud en zilver klinken aan polsen en om nekken. Dr laatste mode wordt getoond. En kijk eens koe brom we zijn. Als een bekende passeert, roezemoest het publiek en rinkelen de juwelen. Ingespoten lippen en wangen, opgepompte boezems: op Capri tellen vrouwen zonder flirt mee. De mannen genieten van dit podium. Ze wanen zich allemaal Gigi l'Amoroso. Maar het zijn komedianten, met hun mobieltje en zonnebril Paraderen op de Piazza Umberto I gebeurt tussen 6 en ie 'tavonds. Ciao is dé kreet. Op deterrassen vechten ze om een stoel. Geen hond bekommert zich om de peperdure prijzen voor ero drankje. Zien en gezien woeden.
Dineren komt later wel. Flaneren speelt zich af op weg naar Quisisana, het duurste hotel eon het ei land, tien minuten verderop. Kameeprijzen van € 290 tot € 725.
Langs winkels vol exclusieve spullen. De verkoopsters hebben schijnbaar nooit sets te doen en koenen de hele dag de ramen. Op welk tijdstip koopt de elite eigen lijk? Op hel terras van Quisisana komen veel bejaarde rijkaards sa men om het glas te heffen. Amerikanen vooral, maar ook Italianen, Japanners en Duitsers. Hun jachten liggen an de haven van Marina Grande of Marina Piccola.
Commedia dell'arte meemaken? Maak dan een boottocht rond het eiland en met een visite aan de Grotta Azzurra (Blauwe Grot) als climax. Twee uur op zee voor slechts €9 , schreeuwen de vele kapiteins op de drukke kade van Marina Grande. Maar Capri is toch niet zó groet? Al snel komt de aap uit de mouw, Het gaat meteen noodgang naar het beroemde decor. Veel schepen hebben zich verzameld voer een gat dat de toegang tot de grot blijkt. De dobberende file wordt met de minuut onoverzichtelijker. Voordringen leidt tot theatrale scheldkanonnades door debenadrelden. Of is het tóch show? In het hoogseizoen duurt het in de regel een tot twee our alvorens je aan de beurt bene om de grot te bezoeken. In de haven zwijgen ze over die lange wachttijden. Vandaag is het erg rustig", luidt steevast de reactie als iemand ernaar informeert.
Roeibootjes pikken de bezoe kees op de wachtende schepen op en dat gaat vooral hij ouderen moeizaam. Het overstappen leidt
tot hachelijke situaties, maar zelden schijnen mensen hun evenwicht te verliezen coin zee te vallen. Drie personen tegelijk kunnen mee. De roeirer staat als een gondelier in het midden en geeft zijn eerste aria ten beste. Kom op met die grot, denk je dan. Eerst be talen, zegt de gondelier. Weér be talen? Si signore! Hij peddelt naar een drijvende kassa, alwaar je € 8,10 moet afrekenen. De gondelier probeert met veel omhaal wis selgeld tot zijn tip te maken en is quasiverongelijkt als je weigert.
Dan roeit hij naar de ingang van de grot en begint pas het spektakel.
De entree is nog geen twee meter breed en een halve meter hoog. Hoe gaat de boot in hemelsnaam naar binnen? Gekkenweek wordt acrobatiek. De passagiers moeten plat op hun batik liggen. Nee, niet over de rand kijken. De rorier.pakt een aan de wand bevestigde ketting beet en wacht tot dezer hem toegang tot de gent verschaft. Pas na een hoge golf, profiteert hij van de ontstane diepte, laat zich achterover vallen en de boot door de vvlgende golf naar binnen stuwen. Kwestie van timing, maar ta. melijk riskant.
In de geul (54 meter lung, 30 meter breed, a meter hoog) zorgt een aparte lichtval voor de ex treem blauwe kleur van het water.:. Het fenomeen is te danken aam een opening in de rotsen ondenr het water waardoor het zonlichtt komt. Je dobbert er slechts evem rond, echt schokkend is het niet.. De roeiers laten hun gezangem door de ruimte galmen, daarna in ook het afscheid spannend en herhaalt rich de procedure van de entree, °p weg naar je boot haalt de rorier nog een paar capriolen uit, bedelt hij weer om een tip en eindigt de show.
Vervolgens gaat de reis snel langs de Groene Grot, Witte Grol en fascinerende kliffen met onder meer de zomerresidentie van Be nito Mussolini en aan de overkan de schilderachtige Costiera Anaal fiana. De Romeinse keizer Tiberio us had op Capri 12 huizen tot zijn beschikking, maar hij verbleef he liefst in Villa Jovis. Dr laatste tien jaarvan zijn leven, van 27 tot 37 na Che,, sleet hij op het eiland en daar vernam hij hoe zijn tegenstanders in Rome snode plannen tegen hem smeedden. Veel is er van Villa Jovis niet over, maar wel voldoende om met enige fantasie een beeld van zijn onderkomen op de kop van het eiland te krijgen. Vanuit Capristad rijn de ruines alleen te voet bereikbaar, reo klimtocht van dik drie kwartier voor wie flink doorloopt. Over de smal le Via Tiberio, langs formidabele landhuizen van welgestelde Romeinen Napolitanen, worden de panorama's steeds indrukwekkender.
Villa Jovis echter spant de kroon. Tiberios en rijn hofhouding zagen iedere vijand naderen. Nu moet e je tussen de stenen de situatie van 2000 jaar terug inbeelden. Tiberius was een knot en de gidsen bezweren dat de grond er nog steeds naar bloed ruikt.
Happen naar adem in de stoel. tjeslift naar de top van Monte Solaso Beneden in Anacapri, het tweededorp van het eiland, moetje op de Piazza della Vittoria (e billen naar achteren doen am te worden geschept dons het naderende stoeltje, donde stang voor de buik plaatsen en hap, daar ga je. Niet zwaaien met de voeten, roept de kaartverkoper nog. Langzaam gaat de lift omhoog. Het valt nog wel mee met de diepte onder je. Na 12 minuten zweven tussen hemel en aarde word je op een hoogte van 590 meter afgezet. Prachtig uitzicht, daar niet van. Er is een bar en wie op een ligstoel wil zonnen, gaat zijn gang. Lie terugweg is minder geschikt voor mensen met hoogtevrees. Dan duik je ren gapende diepte in. Maar beneden nachten de attracties van Anacapci. Zoals de Villa Dan Michele van Axel Munthe. Deze Zweedse dokter en schrijver bouwde op de nines van een oude Romeinse villa zijn buis met oogverblindende turnen. Archeologische vondsten op Capri staan baco tentoongesteld. Munthe was ooit de lijfarts van de Zweedse koningin Victoria. Vijf jaar terug nog bezocht het huidige Zweedse koningspaar de villa. Munthe schreef het boek Het verhaal can San Michelr, dat in 50 talen verscheen. Van elke versie staat een stoffig exemplaar an een vitrine. Hij overleed in 1949 op 92 jarige leeftijd.
Ook zeer de moeite waard om in Anacapri langs te gaan is de Chiesa di Dan Michele. De kerk heeft een betegelde vloer waarop het paradijs is afgebeeld. Op planken word je rond het kunstwerk geleid. Bij een kerkdienst dekken ze de vloer af Op de eerste verdieping kun je de beste foto's maken.

Door Maarten Noppen